Dat is as wenn Voagels dör de Vöörjoahrslücht glieden — denn rüükt man dat Gröönen ok all van wieden. Al de Delen harren een bestimmten Platz un mien Vader seech dat smaals mit een Blick, wenn he savends van d' Arbeit na Huus kweem, ween d'r wat fehlen dee un denn weer de Düvel löß. De Oosterferien harren eerst nett anfangen un so weeren wi besünners flietig … Dat is as wenn Sömmers de Sünn ünnergeit — un de neeä Dach üm Oost allwäär sien Füürboagen schleit. Dat is, as wenn de See dör dat Schliekland strikkt — un de Woaterhund neeschierich över de Sandhümpels kikkt.